9 دي، فرق كوفه و تهران، عراق و ايران را نشان داد و آب رفته را به جوي بازگرداند.

  9 دي، ايران، بدون خواست سفير حسين، بيعت مجدد كرد و بر سر بيعتش ماند.

  9 دي، نداي هل من ناصر بلند نشد ولي فرياد لبيك يا حسين تا آسمان به گوش همه رسيد.

  9 دي، شش ماهه، سه ساله، جوان، پير، زن، مرد، ويلچري، شيميايي و ... داشت.

  9 دي، نه دي زمستان بود ولي درخت انقلاب در آن سرماي زمستان گل داده بود.

  9 دي، در ايران بود ولي پايه هاي كاخ سفيد در مكان و كاخ سبز معاويه در زمان را لرزاند.

  9 دي، قيام مختار نبود، ولي اگر مختار هم زنده بود در مقابل آن كرنش مي كرد.

  9 دي، مانور اعلام آمادگي ياران آخر الزمان مهدي (عج) بود.

  9 دي، شروع حركت و يك فرهنگ بود يعني «عزت خواهي»

  9 دي، يك روز بود ولي خيرٌ مِن الفِ شَهر بود.

  9 دي، مبيّن كوثر و ابتر بود كه گفتند خامنه اي كوثر است، دشمن او ابتر است.

  9 دي، عاشورا بود و ايران كربلا.

  9 دي، ثمره ي خون شهيد آيت ها، مطهري ها، بهشتي ها، باكري ها، همت ها و ... بود.

  9 دي، تاريخ نبود، بلكه خود تاريخ ساز بود.

  9 دي، روز بخشش فريب خوردگان و روز غضب بر فتنه گران توسط امت بود.

  9 دي، آموخت كه نيازي نيست هميشه وليّ در بين باشد بلكه كافي است وليّ در دل باشد.

  9 دي، غدير خم بود در كوير قم و سراسر ايران.

  9 دي، نور بصيرت الهي بود در دلهاي امت.